گفتار چهارم: نتیجه گیری

1 – اینکه به لطف خداوند و بر اساس آیاتش مشخص شد چرا عنوان این بخش از مقال « ولایت و امامت » نام گرفت؛ و اینکه مصادیق این دو عنوان برای مومنین پس از رحلت رسول گرامی اسلام ص به طریق اولی ، ائمه ی معصومین ع می باشند.

2 – اینکه خداوند یکتا راضی به کفر بندگانش نیست و لذا هر کس بار اعمال خود را بر می دارد: إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنْکُمْ وَلا یَرْضَى لِعِبَادِهِ الْکُفْرَ وَإِنْ تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ وَلا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (7 زمر).

3 – اینکه مومنین باید فرمان خدا و رسولش را در آنچه که حکم و ابلاغ شده و همه در قرآن کریم است را ببرند و نافرمانی خدا و فرستاده اش را ننمایند زیرا که اختیاری ندارند و سرانجام آن گمراهی روشن است:  وَمَا کَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالا مُبِینًا (36 احزاب).

4 - اینکه ذریه ی حضرت محمد ص بواسطه ی حضرت زهرا س و البته به طریق ازداوج با حضرت علی ع که از اولواالارحام و همخون و پسر عموی پیامبر ص است گسترش یافته است؛ همانگونه که مرتبط با آل عمران که نخستین آن حضرت عیسی ع باشد اینگونه بود و از حضرت مریم و البته به واسطه ی دمیده شدن روح الاهی این مهم تحقق یافت و خداوند آنان را بر جهانیان برگزید: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ (33) ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (34 آل عمران).

5 - اینکه همه از جمله مومنین باید بدانند که تنها این کتاب قرآن است که به راه حق و به راه راست راهنمایی می کند و نه جز آن؛ امری که برخی از گروه جن پس از شنیدن آیات آن و دعوت رسول اکرم ص ، بدان اذعان نمودند: وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَیْکَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِمْ مُنْذِرِینَ(29) قَالُوا یَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا کِتَابًا أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ وَإِلَى طَرِیقٍ مُسْتَقِیمٍ(30) یَا قَوْمَنَا أَجِیبُوا دَاعِیَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُجِرْکُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ(31) وَمَنْ لا یُجِبْ دَاعِیَ اللَّهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الأرْضِ وَلَیْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَولِیَاءُ أُولَئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ(32 احقاف).

6 - اینکه برای سخن خداوند در هیچ زمینه ای پایانی نیست و فقط باید افزونی دانش آن و حکمت را از حضرتش درخواست نمود: قُلْ لَوْ کَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِکَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِمَاتُ رَبِّی وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا (109 کهف).

7 – و سخن پایانی اینکه: رضیت بالله ربا و بالاسلام دینا و بمحمد ص نبیاً و بالقرآن کتاباً و بعلی اماماً و بالحسن و الحسین و علی و محمد و حعفر و موسی و علی و محمد و علی والحسن والخلف الصالح ع ائمتی و سادتی و قادتی و شفعایی بهم اتولی و من اعدائهم اتبره. اللهم انی اسئلک العفو و العافیه و المعافاة فی الدنیا و الاخرة.

الحمدلله رب العالمین.رب زدنی علما. الحمدلله علی کل نعمة کانت او هی کائنه. اللهم البسنا بالخلعة القرآن. الحمدلله علی کل نعمة و اسئل الله من کل خیر و اعوذ بالله من کل شر و استغفرالله من کل ذنب. برحمتک و رأفتک یا مجیب الدعوات و یا ارحم الراحمین.

سبحان ربک رب العزة عما یصفون. و سلام علی المرسلین. والحمدلله رب العالمین.

23/خرداد/1397 مقارن با شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان.