گفتار چهارم : عیسی ع؛ "عبدالله " و پسر مریم س
1 )یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَلا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلا الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَکَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْیَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَیْرًا لَکُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ وَکَفَى بِاللَّهِ وَکِیلا (171) لَنْ یَسْتَنْکِفَ الْمَسِیحُ أَنْ یَکُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلا الْمَلائِکَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَنْ یَسْتَنْکِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیَسْتَکْبِرْ فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیْهِ جَمِیعًا (172) فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِینَ اسْتَنْکَفُوا وَاسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَلا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَلا نَصِیرًا (173 نساء).
این آیات کریمه که خطاب به اهل کتاب است می رساند که عیسی ع پسر مریم س با آن آفرینش ؛ رسول خدا و کلمه ای از اوست که باید به خدا و رسولانش ایمان آورند و از غلو در دینشان بپرهیزند و بدانند که حتا خود عیسی ع هم خویشتن را بنده ی خدا یا " عبدالله " می دانسته است و نیز بدانند که هر گونه استکبار و یا استنکاف از این امر، عذاب دردناک الاهی را برایشان در پی دارد؛ مگر برای آنانکه ایمان آورده و کارهای شایسته کنند که برایشان پاداش الاهی است.
2 )تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَلَکِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَمِنْهُمْ مَنْ کَفَرَ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَکِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ (253 بقره).
این آیه ی کریمه می رساند که به عیسی ع پسر مریم؛ توسط خداوند یکتا از فضلش آن بینات داده شد و به روح القدس از سوی حضرتش جل عظمته نیرو بخشیده شد و او هم یکی از رسولان خدا بوده است که باید همیشه به او همچون سایر رسولان خدا ایمان داشت.
3 )وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَقَفَّیْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَکُلَّمَا جَاءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لا تَهْوَى أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَفَرِیقًا تَقْتُلُونَ (87 بقره)با توجه به آیات 88-101 .
که این آیه ی کریمه باز می رساند که عیسی ع؛ پسر مریم س ، و از رسولان اولوالعزم الاهی پس از حضرت موسی ع بوده که از سوی خداوند و فضلش بینات داده شده و به روح القدس برای رسالتش بر این قوم یعنی بنی اسراییل توانایی بخشیده شده است.
4 )مَا الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّیقَةٌ کَانَا یَأْکُلانِ الطَّعَامَ انْظُرْ کَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الآیَاتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنَّى یُؤْفَکُونَ (75) قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لا یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلا نَفْعًا وَاللَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (76 مائده) .
این آیات کریمه نیز بر این امر دلالت دارد که عیسی مسیح ع ؛ پسر مریم س ، رسول الاهی بوده که هم پیش از او رسولانی بوده اند؛ و مادرش نیز درستکار بوده، و هم اینکه آن دو مثل همه غذا می خورده اند. یعنی بشری با نیازها و ویژگی های بشری بیش نبوده اند ، با این تفاوت که به عنوان برگزیدگان خدا مورد فضل و رحمت خاص او واقع شده اند تا بدان وسیله مردم از مومنین شوند. امری که باید همیشه مومن به آن بود.