گفتار هشتم : رحلت جانگداز حضرت رسول اکرم ص  

    رحلت رسول گرامی اسلام و خاتم النبیین حضرت محمد ص در بیست و هشتم صفر المظر سال یازدهم هجری رخ داد، که البته این امر یعنی گریز ناپذیر بودن مرگ برای بشر؛ امری است که خداوند یکتا طی آیاتش بدان به ایشان تذکر داده بود : إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَیِّتُونَ (30) ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِنْدَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ (31 زمر).

   و البته آن موضوعی است که همانطور که بر اساس آیات الاهی گذشت در رابطه با حضرت یحیی و حضرت عیسی ع هم از آن سخن به میان آمده بود : یَا یَحْیَى خُذِ الْکِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا (12) وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَکَاةً وَکَانَ تَقِیًّا (13) وَبَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَکُنْ جَبَّارًا عَصِیًّا (14)وَسَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (15 مریم با توجه به آیات 1-11) .   ///   قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا (30) وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنْتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا (31) وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا (32) وَالسَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا (33) ذَلِکَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ (34 مریم با توجه به آیات 16-40) . 

  و باز البته در مورد هر نفسی نمود پیدا میکند مبنی بر اینکه مزه ی مرگ را همگی برابر سنت دگرگون ناپذیر خداوندی خواهند چشید : فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقَدْ کُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ جَاءُوا بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْکِتَابِ الْمُنِیرِ (184) کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلا مَتَاعُ الْغُرُورِ (185 آل عمران با توجه به آیات 180-189) .و پس از آن البته به سوی خدا باز خواهند گشت : /// کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ (57 عنکبوت با توجه به آیات 53-59) .

    چرا که رسولان خدا از جمله پیامبر مکرم اسلام ص بشری بیش نبوده اند و خداوند یکتا این موضوع را برای گفتن به مردم به حضرت محمد ص وحی نموده است :  قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَیْلٌ لِلْمُشْرِکِینَ (6) الَّذِینَ لا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ بِالآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ (7) إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ (8 فصلت) . ///  قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلا صَالِحًا وَلا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (110 کهف) .

 ابنای بشری؛ که هم همانند همه غذا می خورده اند و هم در بازارها راه می رفته اند: وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلا إِنَّهُمْ لَیَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی الأسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَکَانَ رَبُّکَ بَصِیرًا (20 فرقان) . و روشن است که کسی که نیازمند غذا و راه رفتن و داد و ستد کردن و ... باشد همانگونه که به اذن و اراده ی خداوندی روزی به دنیا آمده روزی هم از دنیا با مرگ خواهد رفت و دوباره در قیامت زنده مبعوث خواهد شد.

   به عبارت دیگر رسولان الاهی که بشری مثل همه بوده اند عمر جاویدان نداشته اند : وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ إِلا رِجَالا نُوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (7) وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لا یَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا کَانُوا خَالِدِینَ (8 انبیا). فقط به واسطه ی فضل الاهی که برای رسالت بر گزیده می شدند به آنان وحی می شده است تا آیات او را به مردم اقوامشان برسانند و ...؛

 البته در این راه یعنی مرگ، ملک الموت از سوی خداوند یگانه موکل می باشد و هر کس به طریقی و دلیلی، چشم از جهان فرو می بندد و به سوی خدا می رود تا روز قیامت و حساب و کتاب و ...؛ امری که خداوند یکتا به حضرت محمد ص متذکر شده تا به مردم برساند :قُلْ یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ (11 سجده).