اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم.

بخش هشتم:

حضرت یونس ع و حضرت الیاس ع .

پیش گفتار

    تا کنون و البته بر اساس آیات الاهی قرآن کریم، به شرح حال دو پیامبر اولواالعزم خداوند یعنی حضرت نوح ع و حضرت ابراهیم ع پرداخته شد به نحوی که روشن شد رسالت آنان مبارزه با بت پرستی به عنوان « گمراهی روشن » و فرا خواندن قومشان به یکتا پرستی و پرهیز از خداوند یا تقوی الله و فرمان بردنشان به لحاظ رسالت الاهی شان بود. از سوی دیگر و باز بر پایه ی همان آیات قرآن کریم به شرح حال پیامبران تبلیغی خداوند یعنی حضرت هود، صالح، لوط، شعیب، و اسماعیل ، اسحاق و یعقوب که این سه از فرزندان و فرزند زاده ی حضرت ابراهیم ع بودند؛ به همراه رسالت هر یک نیز اشاره گردید.

   حال در این بخش به یاری خدای یکتا قصد براین است که باز بر مبنای آیات الاهی به شرح حال دو رسول دیگر از رسولان و برگزیدگان خداوند یگانه که حضرت "یونس "ع  و حضرت " الیاس " ع باشد ، پرداخته و رسالت و سرانجام اقوام شان هم ان شاءالله بیان شود، چه آنکه همانطور که مرتبط با رسولان پیشین گذشت؛ این تنها رسولان خدا و مومنین با آنان بودند که به لطف خدا از خشم و عذاب او رهایی یافتند و دیگران از اقوامشان به خاطر باقی ماندن بر گناهانشان و پافشاری بر آن مورد عذاب خداوند واقع و در نهایت نابود شدند. به عبارت دیگر خداوند یکتا نسبت به بندگانش ستمگر نیست بلکه این خودشان هستند که به خودشان ستم و آیات خدا و رسولانش را تکذیب کرده و یا می کنند و ... لذا به آن سرانجام ها دچار گردیدند و روشن است که هر کس راه آنان را پیروی کند به همان سرانجام پس از اتمام حجت گرفتار خواهد شد. البته برابر ایمان به این امر، لازم است گفته شود که آخرت مرتبط با هر کس و هر قومی جای خود دارد و تنها خدای یکتاست که بدان آگاه است؛ چرا که مالک آن روز است. امری که دست کم در نمازهای پنج گانه ی شبانه روز، ده بار آنرا قرائت می کنیم: « مالک یوم الدین » .

   و نکته ی دیگر در این خصوص اینکه، رسالت الاهی تمام پیامبرانی که شرحشان گذشت و ان شاءالله در مباحث آتی از آن سخن به میان آورده خواهد شد؛ همه و همه بر اساسِ " وحی " بوده است. امری که وجه ممیز پیامبران خدا از سایرین از نوع بشر و بنی آدم بوده است. به عبارت دیگر، تمامی رسولان خدا هم از جنس بشر بوده اند و تفاوت آنها در این بوده که بدانان بواسطه ی برانگیخته شدنشان؛ از سوی خدا وحی می شده است. که منظور آیات قرآن کریم می باشد که بدان ایمان داریم.

گفتارنخست : توضیحات پیرامون حضرت یونس ع

1 ) این که حضرت یونس ع از پیامبران تبلیغی خداوند یگانه می باشد.

2 ) اینکه سوره ی دهم قرآن کریم که بالغ بر صد و نه آیه ی کریمه است، به نام این رسول الاهی یعنی « یونس » و در بر گیرنده ی موضوعات گوناگونی می باشد که به مواردی از آنها اشاره می شود:

الف / 2 ) اینکه برابر آیه ی 2 این سوره (یونس) روشن می شود که نباید از سنت الاهی مبنی بر برگزیدن رسولانی از بین مردم به سوی خودشان برای بیم دادنشان بواسطه ی آنچه که از سوی خدا بدانان « وحی » می شود؛ در شگفتی بود، بلکه باید از مومنین بود که بدین واسطه مژده ی مقام رفیع نزد پروردگارشان را که راست و درست است دریافت می دارند. چه آنکه این کافرانند که رسول خدا را جادوگری آشکار می دانند. پس باید به خدا و رسول و کتاب حکیم خدا ایمان آورد تا از نتیجه ی خوب آن هم بهره مند شد : « أَکَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قَالَ الْکَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُبِینٌ ?2 یونس?» . (با توجه به آیه ی یک) .   

ب / 2 ) اینکه دوزخ پایان کار کسانی است که: 1 ) امیدوار لقای الاهی نیستند و نه تنها از یک سو به زندگانی دنیا راضی شدند بلکه بدان آرامش یافتند و 2 ) نیز اینکه آتش دوزخ پایان کار آن کسانی است که از آیات خدا غافلند: «  إِنَّ الَّذِینَ لا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ ?7? أُولَئِکَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ?8 یونس?» .

   پس باید آیات خدا را ملاک مراحل زندگی قرار داد و نه جز آن را.

پ / 2 ) اینکه بهشت و برخورداری از نعمت های آن، تنها در سایه ی ایمان و انجام کارهای شایسته است: « إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الأنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ?9? دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلامٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ?10 یونس?» .