اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم.

بخش هفدهم: ولایت و امامت

 پیش گفتار

    در بخش پیش گذشت که حضرت محمد ص ؛ که بدان ایمان داریم؛ خاتم النبیین است، یعنی رسولی الاهی که دیگر پس از او برای هیچ قوم و امتی، نبی و پیامبری از سوی خداوند نخواهد آمد که دارای شریعتی از دین اسلام باشد و به او همانند انبیا تا خاتم النبیین ص وحی و یا کتابی داده شود و ...

   البته بایسته است گفته شود دلیل این مدعی که باز بدان ایمان داریم کلام مقدس الاهی است؛ که چنانچه به آیات نخستین سوره ی مبارکه ی بقره خوب نگریسته شود دیده خواهد شد که خداوند یکتا فرموده که این " کتاب " یعنی قرآن که هیچ تردیدی در آن نیست، برای " پرهیزگاران " مایه ی هدایت و راهنمایی است و سپس ضمن بیان صفات چنین گروهی به این امر اشاره می کند که آنان یعنی پرهیزگاران کسانی هستند که به آنچه که به تو یعنی رسول اکرم ص و نیز رسولان پیش از تو نازل و فرو فرستاده شده، ایمان می آورند و به آخرت هم یقین دارند[1]. در واقع این خود از یک سو دلیلی بر این است که وقتی امری به اصطلاح با گفتن اینکه « ... و آنان ( پرهیزگاران) کسانی اند که به آنچه به تو و پیش از تو نازل شده ایمان می آوزند و ... » ؛تخیصص به رسول اکرم ص می خورد؛ بنابر این به این نتیجه و باور و صد البته پایبندی می رسیم که : پس از خاتم النبیین ص پیامبری از جانب خدا برای کسی نخواهد آمد. همانگونه که در این پانزده سده ی ه ق نیامده است. از سوی دیگر باز به این نتیجه می رسیم که مومنین تنها باید بر اساس کلام مقدس الاهی که همه در قرآن کریم است به پیش بروند و البته از پرهیزگاران و نیکوکارن و ... باشند تا از هدایت و نور و بشارت و رحمت و ... قرآن بهره مند شوند و در عین حال نسبت به ترویج و تبلیغ آیات خدا برای مردم مبادرت نمایند و ...؛ همینطور است دلیل دیگر در این زمینه آیه ی 2 سوره محمد ص، مبنی بر اینکه خداوند یکتا در گذشتن از بدیها و سامان امور را به ایمان و عمل صالح و البته ایمان به آنچه که به حق از سوی خداوند بر آن حضرت فرو فرستاده شده؛ ذکر فرموده است :وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2). با توجه به آیات 1-3 .

 پرسش

    هم اکنون؛ اما پرسشی که پس از این موضوع یعنی ایمان به ختم نبوت با رسالت خاتم النبیین ص؛ پیش می آید و خود را می نمایاند این است که آیا سنت خداوند یکتا نیز به همین جا پایان پذیرفته و او زمین و مومنین و مردم را بدون حجت گذاشته است؟ یعنی بدون حجتی از همنوع و نه حجت کتاب؟ یا آنکه چنین نیست و سنت او همچنان استمرار داشته، آن هم به نحوی دیگر و با با برگزیدگانی دیگر که هم اطاعت خدا و رسول خاتم ص را بنمایند و هم اینکه با پیروی کردن از قرآن، آیات آن را بر مردم بخوانند و ولی مومنین باشند و هدایتگر مردم به راه راست و سفارش کننده ی به حق و شکیبایی ؟ و ... ؟ که تمام اینها مواردی است که ان شاءالله در مباحث آتی و البته تحت عناوین « ولایت و امامت » بدان پرداخته و نتیجه گیری خواهد شد.